POSTULATIO

POSTULATIO
POSTULATIO
in Communione Romana dicitur unanimis
petitio, quâ is, qui secundum Canones vel ad Clerum, vel ad dignitatem Ecclesiasticam, etiam regularem, assumi non potest, ex dispensatione tamen et gratia, causâ congnitâ, a Superiori admittitur. Quod cum adversetur iuri communi, ideo concordi omnium calculô fieri debet, cap. 3. et 4. de postul. praelat. extr. adeo ut si concurrat postulatio cum electione, duplô maior debeat esse postulantium, cap. bonae eod. in eo tamen differunt, quod postulatio ex mera libertate superioris pendeat, cap. 5. eod. etc. A'postulando: Dicitur autem postulari in genere, qui communi Cleri et Populi decretô ad Episcopatum eligitur, apud Gregor. M. l. 5. Ind. 2. Ep. 51. 52. 89. et l. 11. Ep. 14. alibique; Maxime vero postulari dicebantur, qui ex aliena parochia erant, cum id non liceret, nisi ex cessione, ut loquitur idem, l. 4. Ep. 19. i. e. licentiâ sui Episcopi. Is enim invaluerat mos, ut Episcopi ex alienis Ecclesiis non assumerentur, ut est in Decretali Caelestini Pontif. c. 18. et apud Nicolaum Pontif. Ep. 54. e quibus Iohan nes VIII. Pontifex pro Ecclesia Heduensi, in Tabulario eiusdem Ecclesiae: Decernimus, inquit, et regulariter ordinamus, ut deinceps nemo Regum vel aliqua persona vobis superponere vel ordinare, aut successoribus vestris praesumat, nisi ex filiis ipsius Ecclesiae, secundum scripta Canonum, quam Clerus elegerit et populus proclamaverit si in ea dignus reperiri potuit. Quod si in ea, quod forte accidere non credimus, inventus non fuerit, unanimi eorum consiliô tam Cleri, quam Populi, de aliis dignissimus expetatur. Car. du Fresne Glossar. Hinc Postulati Administratores etc. At Postulatitii, Gladiatorum genus, vide supra.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • Postulatĭo — (lat.), 1) Forderung; 2) Andeutung der Gottheit durch einen Blitz od. ein anderes Zeichen, daß sie eine Sühnung verlange; 3) Verlangen des Klägers an den Prätor, ihm eine Klagformel aufzusetzen; 4) Klage; 5) s. u. Postuliren …   Pierer's Universal-Lexikon

  • postulatio — index claim (legal demand), pretense (pretext), request, requisition Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • postulatio — /poshaleysh(iy)ow/ In old English ecclesiastical law, a species of petition for transfer of a bishop. In Roman law, a request or petition. This was the name of the first step in a criminal prosecution, corresponding somewhat to swearing out a… …   Black's law dictionary

  • postulatio — (Roman law.) An application or petition which was presented to the praetor for leave to accuse a person of having committed a crime …   Ballentine's law dictionary

  • postulatio actionis — /posaleysh(iy)ow aekshiyownas/ In Roman law, the demand of an action; the request made to the praetor by an actor or plaintiff for an action or formula of suit; corresponding with the application for a writ in old English practice. Or, as… …   Black's law dictionary

  • postulatio actionis — (Roman law.) An application or petition which was presented to the praetor for leave to institute an action …   Ballentine's law dictionary

  • СУДОПРОИЗВОДСТВО —    • Iudicium,          процесс.          a) Аттическое (ср. Meier Schömann, der attische Process, 1824, вновь изд. Липсиусом, 1883; E. Platner, Beiträge zur Kenntniss des attischen Rechts, 1820 и der Process und die Klagen bei den Attikern, 1824 …   Реальный словарь классических древностей

  • postulation — [ pɔstylasjɔ̃ ] n. f. • 1260; de postuler 1 ♦ Vx Supplication. 2 ♦ (1499) Dr. Action de postuler. Postulation illicite. ● postulation nom féminin (latin postulatio, onis) Action du mandataire (avocat devant un tribunal de grande instance ; avoué… …   Encyclopédie Universelle

  • Ecclesiastical emancipation — The canon law of the Roman Catholic Church recognizes various meanings of the term emancipation .As release from ecclesiastical obedienceOne was the release of a pupil of a cathedral school, a domicellaris , from subjection to the authority of… …   Wikipedia

  • Rom [3] — Rom (Antiq.). Die Römer waren ein aus Latinern, Sabinern u. Etruskern gemischtes Volk (Populus roman us Quiritium); den politischen Charakter betreffend, so gab sich in den Latinern die Partei des Fortschritts zu erkennen, während die Sabiner die …   Pierer's Universal-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”